اعراب، برای نخستین بار اقوام و قبیله های نیمه وحشی ترک

مجال رخنه به درون ایران را پیدا کردند. گزارش های تاریخی

نشان دهنده ی آن است که برخی زمانها ایرانیان خودخواسته

و در بشینه ی زمانهای دیگر ترکها به شیوه ی خود، کشت و

کشتار به درون ایران راه یافتند و بیشتر در آذرآبادگان ساکن

شدند. اما با وجود فرمانروایی ترکها در چند صد سال و

پشتیبانی های آنها از قبائل رخنه گر در آذرآبادگان، دیده میشود

که شمار اینها از باشندگان اصلی و آذربایجانی ها کمتر بوده و

 
در درازای زمان از دید نژادی حل شده و از بین رفته اند. اینها

نتوانستند فرهنگ ایرانی و چند هزارساله ی آذری ها را از بین

ببرند و تنها با یاری فرمانروایان ترک به دگرگونی ۶۰٪ ی زبان

مردم آذرآبادگان بسنده کردند. در اسناد و مدارک تاریخی و

بازگویی ها بارها ثابت شده که مردم آذرآبادگان پیش از یورش

قبائل ترک به زبانی ایرانی و هم ریشه با فارسی به نام پهلوی

آذری که شاخه ای از زبانهای شمالی پهلویست سخن میگفته

اند. به سادگی میتوان دریافت که این زبان پیشینه ای تنها ۳۰۰

ساله دارد در آذرآبادگان و ایران اصالتی ندارد. مردم آذرآبادگان

باید در پی اصالت راستین خود  باشند. هم میهنان اذری و

ارجمند، زبان کنونی مردم آذرآبادگان همچون زبان پارسی که

آلوده به ویروس تازیست، آلوده به ویروس ترکی شده و زمان

پالایش آن رسیده. بدبختانه پان ترکهای بی هویت با بهره بردن

از همین میخواهند هویت اصیل آذری را از مردم این دیار گرفته

و به گونه ای سستی فرهنگی که ترکها داردند را همچون زالو

از آذری های آریایی، جبران کنند. زهی پندار باطل که اسطور

های و جشن ها و ریشه ی نژادی بسیار توانمندتر است از

زبان! آن هم زبانی بیگانه با پیشینه ای حدود ۳۰۰ سال!

 در بالا به ریختی چکیده از دید زبانشناختی به این پرسمان

پرداختیم. در اینجا از دید ژنتیک به این پرسمان مینگریم. با توجه

به بیگانه بودن ترکان در ایران و مهاجر بودنشان چامه سرایان ما

بارها به ریختی ویژه به آنها پرداخته اند و ویژگی های آنها را

گوشزد کرده اند. یک جمع بندی از این سروده ها چهره ی

ترکان را اینگونه نمایان میکند:

۱.خوی وحشی گری ۲. چشمان تنگ ۳. گونه های برجسته ۵.

قد کوتاه(از این دست به مغولها و تنگ چشمان آسیای میانه

میتوان اشاره کرد. ترک راستین اینها هستند)

به سادگی میتوان گفت که آذری های گرامی هیچ کدام از این

ویژگی ها را ندارد، و از آنجایی که ریشه ای یکسان و آریایی

دارند، همسان دیگر ایرانیان کرد و فارس و لر و ... چهره ای

همگون با همه ی تیره های ایرانی آریایی دارند.