شیدایی
فراواندرود برگرامی همدلان،
کویان میاستندازدلوجانشیدای زبانـ
زبانی،
چه ای میاستدپرازفرهنگ وآیین وآرمان.
ازمیان آنان بویژه برگرامی کیوان!
کومیاستدنخست جداازدگرکویان،
که میپالایدپارسی راازبیگانه واژگان،
وبازمیآرایدآن رابایگانه واژگان؛
ای خدا!
خامه اش راهمواره پرنویس گردان!
پیرو زی ی تیم میلی ی ایران را به تمام جهانیان تبریک
میگویم.
منزرتشتینمیاستم،
میاستممسلمان؛
اینگونه،
چه گونه مینویسم من،
میبایستندمینوشتندزرتشتیان،
کیان،دریغا! باهمهآییناهورامزداییاشانهرگزننوشتند
ای گرامی پارسی زبانان
درودبادبرشمافراوان
تواناشودازشما ایرانمان.
ای همدلان من اکنون میپرسم ازشما
ایران چه سان تواند شودازاین تیرگی رها؟
چه سان تواندرسدبرفرازچکادفرهنگ جهان؟
من میستایم نیکی رادر گفتارزرتشت
میستایم نیکی رادرپنداشتن زرتشت
میستایم نیکی رادرکردارزرتشت
میستایم زرتشت را
پیامآورنیکی را
میستایم اوستارا
سخنان اهورامزدارا
نوشتارزرتشت را.
منهمآیم؛
ناآیانهمآیند،
آیندگیشودپرازهمآیی،
دیگرنآیدبمیانناآیی.
بارهانوشته ام وباری دگرمینویسم
مینویسم این شیدایی
ازاین شیدایی اهورایی
شیدایی آذرخشیست جاوید
میان هومن واهورامزدا
اهورامزداکه آفریدهومن راشیدا
کرد جدااوراازدگرهستندگان
دانه قرارداددروجوداو
اینگونه بودکه شدهومن برترازدگر موجودات
امروزین پارسی میاستد یک زبان
که میباید پالاییده شودازبیگانه واژگان
وبازآراییده شودبایگانه واژگان
تابرای ویژگان وهمگان
آوردنوآوری راارمغان
کو هنگام آیداو؟
آرزودارند دیداراورا:
همه ی آبگیرها،
همه ی آبهای رودخانه هاوجویبارها وچشمه سارها،
همه ی آبهای قناتها وبرف وباران،
همه ی دشتها وکشتزارهای سرسبز
وهمه وهمه.
کو هنگام آید کسی
که فرشته ی زبان پارسی رابازگرداند
واین سیه چهره دیوزبان را
ازمیهن پارسی زبانان بیرون راند
